* * *
Αναμεταξύ οι πιο περίεργες αντιδράσεις στις αποφάσεις του Αρείου Πάγου της 29ης Ιουνίου για θετική δράσηεκείνοι που ακούγονται από την πολιτική τάξη της Καλιφόρνια μπορεί να είναι οι πιο ανένδοτοι.
Ιδού η πραγματικότητα: Οι ψηφοφόροι της Καλιφόρνια απαγόρευσαν τις εισαγωγές με βάση τη φυλή το 1996. Αλλά στις δεκαετίες από τότε, οι προοδευτικοί έχουν δημιουργήσει πολλαπλούς δρόμους γύρω από αυτήν την απαγόρευση. Το αποτέλεσμα είναι ένα μοναδικά εξελιγμένο σύστημα, ένα ατμό-φυσώντας, κουδουνίσματα, χτυπήματα Ρούμπ Γκόλντμπεργκ κατασκεύασμα προοδευτικού ακτιβισμού μέσων ενημέρωσης, δημιουργία κανόνων χωρίς επίβλεψη και πολιτική υπεροχή που τροφοδοτείται από χρήματα και οργή.
Αυτό το σύστημα είναι πλέον πιθανό να γίνει ο εθνικός μέσος όρος.
Αλλά αυτές οι βαθύτερες πραγματικότητες απουσίαζαν από τις διακηρύξεις των πολιτικών ηγετών της Καλιφόρνια του έσχατος των καιρών μετά την απόφαση του Δικαστηρίου στο Students for Fair Admissions v. Harvard. Γερουσιαστής Dianne Feinstein, μόλις πρόσφατα αποκαλούνταν ρατσιστής από τη σχολική επιτροπή του Σαν Φρανσίσκο, πατήστε Twitter για να δηλώσετε ότι η «βαθιά απογοητευτική απόφαση . . . θα κάνει μακροπρόθεσμη ζημιά στην ικανότητά μας να χτίζουμε διαφορετικά και ισχυρά ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης». Δημοκρατική Μπάρμπαρα Λι, Μια βουλευτής από το Όκλαντ που ελπίζει να αντικαταστήσει τον Φάινσταϊν στη Γερουσία των ΗΠΑ, χαρακτήρισε το τέλος των εισαγωγών σε πανεπιστήμια με βάση τη φυλή μέρος «μιας συντονισμένης προσπάθειας για τη διατήρηση της λευκής υπεροχής». Σε tweet, πρώην πρόεδρος της Βουλής Νάνσυ Πελόζι είπε ότι η απόφαση του Δικαστηρίου «περιορίζει την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και την κρίσιμη κλίμακα ευκαιριών που παρέχει. Ο αντίκτυπός του θα γίνει αισθητός άμεσα, μειώνοντας την πρόοδο που έχει σκληρά μαχηθεί για τη φυλετική δικαιοσύνη».
«Αυτή η απόφαση στρέφεται προς τους δεξιούς εξτρεμιστές και υποστηρίζει την υπεροχή των λευκών», είπε Cecily Myart-Cruz, επικεφαλής των United Teachers of Los Angeles. «Αυτή η κραυγαλέα απόφαση αποτελεί άμεση επίθεση στη φυλετική δικαιοσύνη και διευρύνει την ανισότητα για τις έγχρωμες κοινότητες της εργατικής τάξης σε ολόκληρη τη χώρα».
Αλλά Κυβερνήτης Γκάβιν Νιούσομ τους χτύπησε όλους για εμπρηστική γλώσσα. Πήγε στις 6 Ιανουαρίου στις 29 Ιουνίου, συγκρίνοντας την πλειοψηφία με τους Klansmen:
Η συντηρητική πλειοψηφία του Ανωτάτου Δικαστηρίου ανέτρεψε για άλλη μια φορά το μακροχρόνιο προηγούμενο, αλλάζοντας το νόμο μόνο και μόνο επειδή έχουν τώρα τις ψήφους για να το κάνουν, χωρίς καμία φροντίδα για το κόστος για την κοινωνία και τους φοιτητές σε όλη τη χώρα. Οι δεξιοί ακτιβιστές – συμπεριλαμβανομένων εκείνων που φορούν τις ρόμπες – προσπαθούν να μας μεταφέρουν πίσω στην εποχή των απαγορεύσεων βιβλίων και των χωριστών πανεπιστημιουπόλεων. Όπως το έθεσαν έντονα οι δικαστές Sotomayor και Jackson, κανείς δεν επωφελείται από την άγνοια: τα διαφορετικά σχολεία αποτελούν ουσιαστικό συστατικό του ιστού της δημοκρατικής μας κοινωνίας. Ενώ ο δρόμος προς τις ίσες ευκαιρίες έχει πλέον στενέψει για εκατομμύρια φοιτητές, καμία δικαστική υπόθεση δεν θα καταστρέψει ποτέ το όνειρο της Καλιφόρνια. Οι πόρτες της πανεπιστημιούπολης μας παραμένουν ανοιχτές για όλους όσους θέλουν να εργαστούν σκληρά — και η δέσμευσή μας για διαφορετικότητα, ισότητα και ίσες ευκαιρίες δεν ήταν ποτέ ισχυρότερη.
Υπήρχαν αμέτρητοι άλλοι τέτοιοι, αριστεροί τζερεμάδες ενισχυμένοι από ένα προοδευτικό σχολιασμό που κυριαρχεί ό,τι έχει απομείνει από τις μεγάλες εφημερίδες του κράτους. Η απόφαση του Δικαστηρίου «θα έχει καταστροφικές συνέπειες» για τους μαθητές της μειονότητας, τους Los Angeles Times προβλεπόταν. ο Σακραμέντο Μέλισσαδιάλεξε το επίθετο «καταστροφικό». Η απόφαση του Δικαστηρίου έφθασε στην κορυφή «το απόγειο του συντηρητικού δικαστικού ακτιβισμού», έγραψε το Bay Area’s Ειδήσεις Mercury.
Αλλά ακριβώς κάτω από την υπερβολή υπήρχε ένα είδος ηρεμίας, μια γαλήνη που προέρχεται από τη γνώση ότι η απόφαση θα έχει ελάχιστη σημασία στην Καλιφόρνια και ίσως αλλού. Όπως το Ειδήσεις Mercury σημείωσε, «Η εμπειρία της Καλιφόρνια – όπου η θετική δράση εξαλείφθηκε από την Πρόταση 209 το 1996 – δείχνει ότι θα είναι ακόμα δυνατό να υπάρχει ποικιλομορφία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά θα χρειαστεί συνεχής προσπάθεια και θα είναι δύσκολο».
Αυτή η συνεχής προσπάθεια ήταν σχετικά εύκολη στην Καλιφόρνια. Αλλά εύκολο ή δύσκολο, η επιδίωξη της «φυλετικής διαφορετικότητας» ως ο κεντρικός σκοπός της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης είναι απολύτως απαραίτητη για τις ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές φιλοδοξίες των προοδευτικών.
* * *
Αν θέλετε να μάθετε πώς θα είναι η Αμερική μετά την καταφατική δράση, εξετάστε το ενδεχόμενο εισαγωγής στα δύο πανεπιστημιακά συστήματα της Καλιφόρνια.
Η φήμη της Καλιφόρνια για την αριστεία στην εκπαίδευση K-12 άρχισε την αργή πτώση του το 1975, όταν ο πρώτος κυβερνήτης Τζέρι Μπράουν υπέγραψε νομοθεσία που αβρακαδαμπρα συνδικαλιστικα δασκαλων από τις εθελοντικές ενώσεις στις πιο ισχυρές πολιτικές οντότητες του κράτους. Τα αποτελέσματα αυτής της ενιαίας απόφασης στον πραγματικό κόσμο ήταν πιο άγρια στις σχολικές περιοχές των μαύρων και των Λατίνων, όπου οι διαδικασίες των συνδικάτων δασκάλων που ταιριάζουν σε όλους, βιομηχανικής κλίμακας, έφεραν μερικά από τα χειρότερα αποτελέσματα της Αμερικής. Αυτό οφείλεται εν μέρει στη φτώχεια, φυσικά, αλλά και επειδή η πολιτικοποίηση των συνδικάτων κλειδώνει τα φτωχά παιδιά σε σχολεία της γειτονιάς όπου οι χειρότεροι (ή απλώς λιγότερο έμπειροι) δάσκαλοι κρατούνται στη δουλειά, όπου οι διευθυντές ασκούν μόνο αναιμική εξουσία στο προσωπικό τους και όπου πολιτικά η κατήχηση υπερισχύει της ανάγνωσης και των μαθηματικών. Ήταν ο Myart-Cruz, επικεφαλής του σωματείου διδασκόντων του ΛΑ, που με υπερηφάνεια δήλωσε ότι «τα μωρά μας μπορεί να μην έχουν μάθει όλους τους πίνακες χρόνου» αλλά «ξέρουν τη διαφορά μεταξύ ταραχής και διαμαρτυρίας. Ξέρουν τις λέξεις εξέγερση και πραξικόπημα».
Το αποτέλεσμα: Μόλις το 30 τοις εκατό των μαύρων αποφοίτων γυμνασίου της Καλιφόρνια διαβάζουν σε επίπεδο δημοτικού. Ένα μόνο 10 τοις εκατό μπορεί να χειριστεί τα μαθηματικά σε επίπεδο τάξης. Όμως, ενώ οι βαθμολογίες των μαθητών στις εξετάσεις πέφτουν, οι πολιτικοί και οι ηγέτες των συνδικάτων καθηγητών γιορτάζουν την άνοδο των ποσοστών αποφοίτησης.
Αυτό θα έπρεπε να είναι μια κόκκινη σημαία. Αλλά οι υπάλληλοι του κρατικού πανεπιστημίου από το 1996 έχουν κατακτήσει την τέχνη να προσποιούνται ότι δεν βλέπουν την απάτη. Πράγματι, έχουν γίνει πρόθυμοι συνεργάτες. Το 2021, με τα ποσοστά αποφοίτησης να αυξάνονται και τις βαθμολογίες των εξετάσεων να μειώνονται, το σύστημα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια – το οποίο περιλαμβάνει το Λος Άντζελες, το Μπέρκλεϊ και το Σαν Ντιέγκο – υπέκυψε στην πολιτική πίεση και ακύρωσε το SAT και το ACT για όλους τους υποψηφίους. «Ο διακανονισμός επιλύει μια μήνυση του 2019 που ασκήθηκε από έναν συνασπισμό φοιτητών, ομάδων υπεράσπισης και την Compton Unified School District, μια κατά κύριο λόγο μαύρη και ισπανόφωνη συνοικία στην κομητεία του Λος Άντζελες». ο Νιου Γιορκ Ταιμς παρατηρήθηκε. «Οι ενάγοντες είπαν ότι τα τεστ εισαγωγής στο κολέγιο είναι προκατειλημμένα εναντίον φτωχών και κυρίως Μαύρων και Ισπανόφωνων φοιτητών – και ότι βασίζοντας τις αποφάσεις εισαγωγής σε αυτές τις εξετάσεις, το σύστημα κάνει παράνομες διακρίσεις εις βάρος των αιτούντων με βάση τη φυλή, τον πλούτο και την αναπηρία τους».
Λίγους μήνες αργότερα, στις αρχές του 2022, το ξεχωριστό, πιο σεμνό Κρατικό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια το σύστημα ακολούθησε το παράδειγμά τους.
Αλλά η εξάλειψη των δοκιμών SAT και ACT απλώς κάλυπτε την αποτυχία K-12. Όπως ήταν αναμενόμενο, όταν μαθητές από άθλια λύκεια μπαίνουν στα κρατικά πανεπιστήμια, δυσκολεύονται ή και εγκαταλείπουν τις σπουδές τους. Είναι αποθαρρυμένοι, και όταν φεύγουν, είναι και φτωχότεροι, χάρη εν μέρει στο χρέος των φοιτητών.
Η πολιτική τάξη απαντά σε αυτό το σκάνδαλο όχι με την επιστροφή στην ακαδημαϊκή αυστηρότητα αλλά με ισχυρισμούς συστημικού ρατσισμού — το πιο διάσημο, σύμφωνα με την Task Force Reparations της πολιτείας, ταξιδεύοντας στο χρόνο πίσω στον 19ο αιώνα όπου βρίσκει μια φανταστική ιστορία σκλάβων στην πολιτεία που εξηγεί την προέλευση της εκπαιδευτικής κρίσης της Καλιφόρνια μεταξύ των μαύρων παιδιών.
Αυτό είναι το παιδαγωγικό μέλλον της Αμερικής και οι διαχειριστές πανεπιστημίων του Golden State ήδη χαράσσουν τον οδικό χάρτη για τους ομολόγους τους στο υπόλοιπο έθνος. Πολλές από τις συμβουλές τους πληρούν το πρότυπο που ορίζεται στην απόφαση του Δικαστηρίου — ότι οι αποδοχές δεν μπορούν να βασίζονται στη φυλή ή την εθνικότητα, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν (σε ένα προσωπικό δοκίμιο, για παράδειγμα) στοιχεία ότι ο αιτών έπρεπε να ξεπεράσει προκλήσεις που περιλαμβάνουν τη φυλή ή την εθνικότητα. Η Καλιφόρνια αποκαλεί αυτή την «ολιστική ανασκόπηση». γράφοντας για το Δικαστήριο, ο ανώτατος δικαστής Τζον Ρόμπερτς το χαρακτήρισε αποδεκτό: «Τίποτα σε αυτή τη γνώμη δεν πρέπει να ερμηνευθεί ότι απαγορεύει στα πανεπιστήμια να εξετάσουν τη συζήτηση ενός αιτούντος για το πώς η φυλή επηρέασε τη ζωή του/της, είτε μέσω διακρίσεων, έμπνευσης είτε με άλλο τρόπο».
Αυτό μπορεί να περιμένει το υπόλοιπο έθνος στον κόσμο των “μετα” εισδοχών βάσει αγώνων. Θα υπάρχουν προβολείς και κάμερες για δημόσιες καταγγελίες διαφορετικών αποτελεσμάτων στα πανεπιστήμια της χώρας. Αλλά θα υπάρχει σιωπή γύρω από τον καταστροφικό αντίκτυπο των συνδικάτων των εκπαιδευτικών στην εκπαίδευση K-12 ως εξήγηση για αυτά τα αποτελέσματα. Και κάθε αποτυχία θα αντιμετωπίζεται με πιο επείγουσες εκκλήσεις για προοδευτική απάντηση.
Ο μέσος Αμερικανός ψηφοφόρος, νόμιμα αγανακτισμένος, πιθανότατα θα συνεχίσει να βρίσκει καθοδήγηση από μια συναίνεση που κατασκευάζεται από προοδευτικούς ακτιβιστές. Προοδευτικοί πολιτικοί, δικαστές, δημοσιογράφοι, εμπειρογνώμονες, πανεπιστημιακά στελέχη και ακτιβιστές θα δηλώσουν ότι η εμμονή των άνισων αποτελεσμάτων είναι απόδειξη του μακροχρόνιου αντίκτυπου των «κονκάρδων και περιστατικών σκλαβιάς», της «λευκής υπεροχής» και του «εξτρεμισμού», των πικρών φρούτων από το δέντρο φυτεύτηκε για πρώτη φορά το 1619.
Αυτό το άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο Εθνική Επιθεώρηση.
Ο Will Swaim είναι ο Πρόεδρος του Κέντρου Πολιτικής της Καλιφόρνια.
